Post Tagged ‘herbestemming’

Sint-Jacobsskerk – © Jean-Pierre Vandepitte

Ieper – De stad heeft een nieuw kerkenbeleidsplan, maar dat verliep in de gemeenteraad van maandagavond niet zonder discussie. Terwijl de stad inzet op een voorzichtige, haalbare aanpak, komt oppositiepartij Vooruit met opvallende voorstellen. Een stadsbioscoop in een kerk? Het lijkt gedurfd, maar er zou al een mogelijke investeerder zijn.

Sinds 1 januari 2025 zijn steden en gemeenten verplicht om een actueel en goedgekeurd kerkenbeleidsplan te hebben, om in aanmerking te blijven komen voor subsidies van hogere overheden. Het plan moet een gedragen langetermijnvisie bevatten voor alle parochiekerken binnen het grondgebied. In Ieper gaat het om veertien katholieke kerken, één anglicaanse en twee protestantse kerken. Vijf van de katholieke kerken zijn beschermd als monument, en één kerk heeft een beschermde toren.

Schepen Eva Ryde (Team Ieper) gaf aan dat zowel de stad als een centraal kerkbestuur stappen willen zetten in het uitwerken van het traject voor toekomstig gebruik van de parochiekerken. Samen met verschillende partijen werd een overzicht uitgewerkt.

Kritiek van de oppositie: het plan mist ambitie
Op de gemeenteraad uitte Valentijn Despeghel (Vooruit) zijn teleurstelling over het kerkenbeleidsplan. Volgens hem ontbreekt het plan aan ambitie. Hij stelde dat het plan, hoewel 90 pagina’s dik, amper vier pagina’s aan een toekomstvisie besteedt. Daardoor kan het document volgens hem bezwaarlijk een strategisch plan worden genoemd.

De toekomst van drie binnenstadskerken
Het plan schuift de Sint-Maartenskathedraal naar voren als dé centrumkerk voor de eredienst, met daarnaast ruimte voor nevenbestemming, bijvoorbeeld in de Proosdijzaal. Voor de Sint-Pieterskerk wil de stad het haalbaarheidsonderzoek uit 2020 verder uitwerken, met als doel een herbestemming tot dienstencentrum, waar De Kersecorf naartoe kan verhuizen. Voor de Sint-Jacobskerk wordt voorlopig enkel vermeld dat op termijn de mogelijkheden voor nevenbestemming of herbestemming onderzocht zullen worden.

Vooruit presenteert eigen voorstellen
Valentijn Despeghel legde verregaande voorstellen voor de drie katholieke binnenstadskerken op tafel. Hij benadrukte het belang van het koesteren en optimaal onderhouden van de Sint-Maartenskathedraal, het ‘kroonjuweel’ van de stad. Hij verwees naar het recente rapport van Monumentenwacht, dat belangrijke aandachtspunten aan het licht bracht, zoals de toestand van het betonnen binnenskelet van de torenspits, het metselwerk van de toren en het zuidportaal. Hij verwachtte van het stadsbestuur voldoende middelen vrij te maken om dit erfgoed te behouden.

Over de Sint-Pieterskerk stelde Despeghel voor om deze kerk om te vormen tot een volwaardige cultuurkerk. Hij vond het voorstel om er een dienstencentrum te vestigen tegen de conclusies van de haalbaarheidsstudie ingaan, die aangaf dat het gebouw vanwege de beschermingen niet geschikt is voor die functie. Volgens hem zijn er betere locaties in de binnenstad voor een dienstencentrum of sociaal restaurant. Despeghel zag in de Sint-Pieterskerk een kans voor méér cultuur in Ieper. Daarnaast wees hij op het lopende onderzoek naar de toekomst van de stadsschouwburg. Die staat mogelijk voor ingrijpende renovaties of vervanging. Hij vroeg zich af waar verenigingen en culturele organisaties tijdens die periode terecht kunnen. De Sint-Pieterskerk ligt centraal, beschikt over goede akoestiek en wordt nu al succesvol voor culturele activiteiten gebruikt. Met een beperkte investering zou de kerk als alternatief voor de stadsschouwburg kunnen dienen tijdens de bouwwerken, en ook op lange termijn een rol kunnen blijven spelen in het culturele landschap van de stad.

De meest verrassende piste die Despeghel aandroeg was het omvormen van de Sint-Jacobskerk tot bioscoop. Hij meldde dat er zich een mogelijke investeerder heeft aangediend die momenteel een haalbaarheidsstudie uitvoert. Omdat het een beschermd gebouw betreft, zijn ingrijpende verbouwingen uitgesloten. Via het ‘box-in-box’ principe, waarbij kleine cinemazalen in de kerkstructuur worden geplaatst, kan volgens hem toch een kwalitatieve bioscoop worden gerealiseerd met zalen van 50 tot 150 zitplaatsen. Dit zou niet alleen een nieuwe culturele trekpleister voor Ieper betekenen, maar ook een voorbeeld zijn van slimme herbestemming van erfgoed.

Schepen Ryde waarschuwt voor luchtkastelen
Schepen Eva Ryde gaf aan verrast te zijn door het bioscoopvoorstel, dat volgens haar nog niet officieel aan de stad was voorgelegd. Omdat de stad eigenaar is, vond ze het niet verstandig dat dergelijke voorstellen zomaar circuleren. Ze uitte ook haar bezorgdheid over mobiliteit als er een bioscoop in de kerk zou komen. Volgens haar moet het volledige plaatje kloppen, maar de stad staat open voor elk voorstel.

Wat de cultuurkerk betreft zag Ryde praktische bezwaren. Ze wees erop dat de Sint-Pieterskerk binnen de huidige mogelijkheden al mooi wordt ingezet voor kunst en optredens, maar als alternatief voor de stadsschouwburg was zij sceptisch. Zo ontbreekt er verwarming in de kerk, wat niet zomaar is op te lossen. Volgens haar waren de voorstellen van Despeghel niet realistisch of duurzaam op lange termijn.

Burgemeester bevestigt interesse investeerder
Valentijn Despeghel gaf aan dat hij enige tijd geleden de burgemeester had geïnformeerd over de interesse vanuit de privésector. De burgemeester had dit bevestigd. Despeghel benadrukte dat het niet de bedoeling is om een grote bioscoop te realiseren, omdat dat niet rendabel zou zijn. Een kleine stadsbioscoop zou wel mogelijk zijn, wat ook door de investeerder zo wordt gezien.

Schepen Ryde bleef voorzichtig en benadrukte dat het nog ver van haalbaarheid verwijderd is. Ze waarschuwde dat het niet verstandig is om mensen ‘ballonnetjes op te laten’, om later te moeten constateren dat het niet lukt. De voorkeur gaat uit naar een plan dat stap voor stap groeit, gericht op een realistische invulling.

Respect voor erfgoed en geloof
Nancy Six van Vlaams Belang wees op een gevoelig punt: zij gaf aan dat haar partij zeker niet akkoord zou gaan met het gebruik van de rooms-katholieke kerken door een andere godsdienst. Schepen Ryde stelde gerust dat dit niet de bedoeling is.

Ryde gaf aan dat het kerkenbeleidsplan bewust geen grote voorstellen bevat, omdat dat niet verstandig zou zijn. De stad wil stap voor stap werken aan realistische voorstellen die ook uitvoerbaar zijn.

Het debat over het Ieperse kerkenbeleid is geopend, maar voorlopig niet afgesloten. Of de Sint-Jacobskerk straks daadwerkelijk een cinemazaal wordt, blijft onduidelijk. Wel staat vast dat de toekomst van Iepers religieus erfgoed leeft en dat daarover wordt nagedacht.

Sint-Pieterskerk – © Jean-Pierre Vandepitte
Sint-Maartenskerk – © Geert Dewaele
Bronnen:
DPG Media Privacy Gate. (30 juni 2025). https://www.hln.be/ieper/nieuw-kerkenbeleidsplan-in-ieper-maak-van-sint-jacobskerk-een-stadsbioscoop-en-van-de-sint-pieterskerk-een-cultuurhuis~a3d190237/

Gheeraert, T. (1 juli 2025). Gaan we straks naar de film in de Sint-Jacobskerk? Vooruit Ieper lanceert opmerkelijke plannen voor kerken. KW.be. https://kw.be/nieuws/politiek/lokale-politiek/gemeenteraad/gaan-we-straks-naar-de-film-in-de-sint-jacobskerk-vooruit-ieper-lanceert-opmerkelijke-plannen-voor-kerken/
De voormalige St.Aloysiusschool – © Geert Dewaele

Ieper – De voormalige gebouwen van de Stedelijke Academie voor Muziek en Woord in de D’Hondtstraat krijgen eindelijk een tweede adem. Wat ooit leslokalen en oefenzalen waren, maken nu plaats voor hotelgasten, tandartsen en nieuwe bewoners.

Een verhuis die alles in beweging zette
Toen de Stedelijke Academie voor Muziek en Woord in juni 2009 verhuisde van de D’Hondtstraat naar de nieuwe lokalen op de oude Picanolsite, kwam een reeks historische panden plots leeg te staan. De Academie voor Beeldende Kunst was al een half jaar eerder vertrokken, waardoor de stad Ieper de taak kreeg om het gebouwencomplex een nieuwe bestemming te geven.

De verkoop bleek echter allesbehalve eenvoudig. Een deel van het complex — de academie zelf — was volledig geklasseerd, zowel gevel als gebouw. Die beschermde status legde stevige beperkingen op aan mogelijke kopers. Een verkoop in één geheel mislukte dan ook, waarna de stad besloot het complex op te splitsen in drie afzonderlijke delen.

De Aloysiusschool: van gratis onderwijs tot gastvrije toekomst
Het eerste deel, het voormalige schoolgebouw aan D’Hondtstraat 59, is de vroegere Sint-Aloysiusschool. Het gebouw, heropgetrokken in 1923, kende een bewogen geschiedenis. Tot in de jaren veertig bood het gratis onderwijs aan — bedoeld voor gezinnen van werkende mensen. Toen de staat het onderwijs begon te subsidiëren, verdwenen de verschillen tussen betalende en gratis scholen.

Daarna kreeg het gebouw uiteenlopende functies: het bood onderdak aan jeugdbewegingen, verenigingen en het Vlaamse Kruis. In latere jaren namen de lokalen van de Stedelijke Academie voor Beeldende Kunsten het over. Eind 2009 kwam daar opnieuw verandering in: de stad verkocht het pand, samen met de achterliggende parking, aan Depraco NV — de uitbaters van het Albion Hotel.

Vandaag zijn de ruwe verbouwingswerken volop bezig. Binnenkort krijgt het gebouw een nieuwe rol als hotel en vakantiewoning, waarmee het zijn geschiedenis van gemeenschapsdienst in zekere zin voortzet, zij het in een andere vorm.

De voormalige St.Aloysiusschool – © Geert Dewaele
De voormalige St.Aloysiusschool – © Geert Dewaele

De muziekacademie: erfgoed met nieuwe toon
Het tweede deel, de voormalige Stedelijke Muziekacademie aan D’Hondtstraat 65, werd in 1922 ontworpen door architect J. Coomans. Het gebouw met zijn drie vleugels rond een rechthoekige binnenplaats ademt nog altijd de grandeur van zijn tijd.

In 2010 werd het pand verkocht aan drie vennootschappen van artsen. Ondertussen is de herbestemming ver gevorderd: tandartsenpraktijk Smiledent heeft er intussen haar deuren geopend.

Ook de aanpalende conciërgewoning (D’Hondtstraat 67) vond een nieuwe eigenaar. Die werd verkocht aan een privépersoon, waarmee ook dit deel van het complex een nieuw hoofdstuk begint.

De voormalige Stedelijke Muziekacademie – © Geert Dewaele

Nieuwe functies, oude ziel
Wat ooit de toon zette in Iepers culturele leven, krijgt nu een andere invulling. Toch blijft de band met de stad duidelijk voelbaar. De herbestemming van de gebouwen toont hoe erfgoed kan blijven leven, niet als museumstuk, maar als actief onderdeel van de stedelijke dynamiek.