Post Tagged ‘architectuur’

Ieper -Wie de voorbije weken langs de Zuiderring in Ieper reed, kon het onmogelijk missen: het gloednieuwe hoofdkantoor van de Picanol Group is een opvallende blikvanger geworden in het landschap. De toegang tot het nieuwe hoofdkantoor en de nieuwe parking is mogelijk via een nieuw aangelegde op- en afrit. Om het bestaande fietspad van de Zuiderring niet te hinderen, werd onder die op- en afrit een fietstunnel gebouwd zodat de fietsers onder de nieuwe toegangsweg kunnen fietsen. Het vrachtverkeer blijft de site betreden via de Steverlyncklaan. De werken zijn gestart op 12 augustus 2024 en inmiddels afgerond.

Het hypermoderne gebouw waarvan de werkzaamheden zijn gestart in september 2022, is ontworpen door het architectenbureau AAVO Architects gevestigd in Moeskroen en Kortrijk. Het heeft de vorm van een schietspoel — een knipoog naar de textielmachines waar het bedrijf wereldwijd om bekendstaat. De officiële opening vond plaats op vrijdagavond 25 april, in aanwezigheid van premier Bart De Wever, die persoonlijk het lintje kwam doorknippen.

Met een totale oppervlakte van 20.000 m², waarvan 7.500 m² ondergrondse parkeerruimte en 13.500 m² voor kantoren, biedt het nieuwe hoofdkantoor onderdak aan 450 medewerkers. Het basisgedeelte met twee onderste verdiepingen omvat een ruime lobby, onthaalruimtes, vergaderzalen, een auditorium en kantoren. Daarboven bevinden zich drie ovaalvormige verdiepingen met kantoorruimtes, extra vergaderzalen en een bedrijfsrestaurant met dakterras. Vanaf dat terras genieten medewerkers en bezoekers van een panoramisch uitzicht over Ieper en de omliggende heuvels.

© Geert Dewaele
Bronnen:
DPG Media Privacy Gate. (25 april 2025). https://www.hln.be/ieper/geloven-in-onze-brains-en-maakindustrie-hoe-het-nieuwe-duurzame-picanol-hoofdkantoor-hoop-voedt-na-daling-vraag-weefmachines~a5a19237/
Lees ook:
Bouw van fietstunnel langs de Zuiderring onder de nieuwe toegangsweg van Picañol – 09/08/2024
Bouw nieuw hoofdkantoor Picanol goed op schema – 05/04/2025
© Geert Dewaele
© Geert Dewaele
© Geert Dewaele
© Geert Dewaele
Absolute aanraders:
Ivanvanherpe_Nwlitv. (n.d.). De Grote Kroniek van Ieper – De dag-aan-dag geschiedenis van een stad. Copyright De Grote Kroniek Van Ieper – All Rights Reserved. https://ieperkroniek.com/

Homepage. HEEMKRING IEPERS KWARTIER. https://iepers-kwartier.be/
De lidmaatschapsbijdrage voor het jaar 2025 bedraagt € 20 voor gewone leden en € 25 voor steunende leden.
Dit bedrag kan gestort worden op het rekeningnummer BE30 0682 4915 2611 (BIC: GKCCBEBB) van Heemkring Iepers Kwartier, Huysstraat 12, 8902 Zillebeke.

,

Ieper/Hollebeke – Op Open Monumentendag 2015 krijgt het publiek een unieke kans om een bijzondere woonplek te ontdekken in Hollebeke. Een voormalige zuivelfabriek uit 1933 werd na jaren verval omgevormd tot een moderne loft. De renovatie vergde een lange adem, maar het resultaat zet industrieel erfgoed in een nieuw licht.

Erfgoed krijgt een nieuwe toekomst
De vroegere zuivelfabriek in Hollebeke opent op zondag 13 september 2015 de deuren tijdens Open Monumentendag. Het gebouw dateert van 1933 en deed dienst tot 1950. Nadien wisselde het verschillende keren van eigenaar, zonder duidelijke bestemming. In 1997 kwam het terecht op de inventaris van leegstaande en verwaarloosde bedrijfsruimtes.

Restauratie na jaren verval
Pas in 2006 zag nieuwe eigenaar Ward Verlinde potentieel in het verwaarloosde pand en de rustige ligging. De staat van het gebouw maakte de verbouwing ingewikkeld. Eerst was er een lang traject voor de nodige vergunningen. Daarna volgde een renovatie van twee jaar om er een comfortabele woonruimte van te maken.

Door de grote interesse om de loft te bezoeken, besloot Verlinde het gebouw open te stellen op Open Monumentendag.

Rondleidingen en archiefverhalen
Bezoekers kunnen de loft en de tuin vrij ontdekken tussen 10 en 18 uur. Architect Nicolas Blondeel, die de verbouwing begeleidde, is aanwezig om toelichting te geven. Historicus Philip Woets brengt de geschiedenis van de zuivelfabriek tot leven aan de hand van archiefbeelden.

Kunst in een industriële setting
De site vormt tijdens Open Monumentendag ook een podium voor twee tentoonstellingen. Schilder Marc Santens presenteert werk rond golf, paarden en vrouwelijk naakt. De Nederlandse beeldkunstenares Monique Van Den Berg toont creaties met industrieel erfgoed als thema.

Praktisch
Adres: Kasteelhoekstraat 5, Hollebeke
Vrije toegang van 10u tot 18u
Meer info: http://www.openmonumenten.be
Contact: ward.verlinde@telenet.be

© Geert Dewaele

Ieper – De kleine vieringtoren van de Sint-Maartenskerk in Ieper, die vorig jaar werd neergehaald voor restauratie, krijgt eindelijk opnieuw haar vertrouwde plaats. Na maanden van minutieus werk zijn de eerste delen teruggeplaatst — een technisch en symbolisch moment voor het Ieperse stadsbeeld.

Einde van een lange lijdensweg
De vieringtoren, het kleine zijtorentje aan de kant van de Janseniusstraat, werd in oktober vorig jaar van de Sint-Maartenskerk gehaald voor een grondige restauratie. De constructie verkeerde in bijzonder slechte staat. Al in 2004 waren er stabiliteitsproblemen vastgesteld, en men vreesde toen dat het torentje zou omvallen.

Destijds werden de balustrade, de klok en de engelfiguren verwijderd en tijdelijk ondersteund met metalen balken — een noodingreep die toen zo’n 40.000 euro kostte.

Torentje in drie delen uit elkaar gehaald
Bij de huidige restauratie werd de toren zorgvuldig in drie stukken verdeeld en op de grond naast de kerk heropgebouwd. Het onderste en breedste deel, met de balustrade errond, werd volledig nieuw vervaardigd. Ook de engelenbeelden zijn nieuw. De oorspronkelijke houten engelen kregen een plaats binnen in de kerk.

Het middelste deel bevat de dakkapelletjes, terwijl het bovenste stuk de karakteristieke spits vormt die de toren zijn elegante aanblik geeft.

Vakmanschap op de werf
De dakbedekking en het smeed- en ijzerwerk werden nagekeken en hersteld. Ook kreeg de toren een nieuwe bliksemafleider, duivenwering en verbeterde klokkeninstallatie. Die laatste werken betroffen niet enkel de vieringtoren zelf, maar ook de klokken in de westtoren.

Op dinsdag 26 mei werden het onderste en middelste deel van de toren met een hijskraan van firma Michielsens opnieuw op hun plaats gehesen — een precisiewerk dat de aandacht van heel wat voorbijgangers trok.

De restauratie wordt uitgevoerd door Denys NV uit Wondelgem. De totale kostprijs bedraagt 429.184,51 euro (excl. btw). De Vlaamse overheid subsidieert 60 procent, de provincie 20 procent, en de resterende 20 procent wordt gedragen door de kerkfabriek Sint-Maarten en Sint-Niklaas.

© Geert Dewaele
© Geert Dewaele

Brandincident tijdens de werken
Op zaterdagochtend 21 maart 2015 werd de stomp van de toren nog getroffen door een kleine brand. De Ieperse brandweer kon het vuur snel blussen, waardoor de schade beperkt bleef.

© Geert Dewaele
© Geert Dewaele
Bron:
https://www.onroerenderfgoed.be/actueel/nieuws/restauratiepremie-voor-de-vieringtoren-van-sint-maartenskerk-in-ieper/
http://www.focus-wtv.be/nieuws/gerestaureerde-toren-terug-op-ieperse-kathedraal

© Geert Dewaele

De voormalige St.Aloysiusschool – © Geert Dewaele

Ieper – De voormalige gebouwen van de Stedelijke Academie voor Muziek en Woord in de D’Hondtstraat krijgen eindelijk een tweede adem. Wat ooit leslokalen en oefenzalen waren, maken nu plaats voor hotelgasten, tandartsen en nieuwe bewoners.

Een verhuis die alles in beweging zette
Toen de Stedelijke Academie voor Muziek en Woord in juni 2009 verhuisde van de D’Hondtstraat naar de nieuwe lokalen op de oude Picanolsite, kwam een reeks historische panden plots leeg te staan. De Academie voor Beeldende Kunst was al een half jaar eerder vertrokken, waardoor de stad Ieper de taak kreeg om het gebouwencomplex een nieuwe bestemming te geven.

De verkoop bleek echter allesbehalve eenvoudig. Een deel van het complex — de academie zelf — was volledig geklasseerd, zowel gevel als gebouw. Die beschermde status legde stevige beperkingen op aan mogelijke kopers. Een verkoop in één geheel mislukte dan ook, waarna de stad besloot het complex op te splitsen in drie afzonderlijke delen.

De Aloysiusschool: van gratis onderwijs tot gastvrije toekomst
Het eerste deel, het voormalige schoolgebouw aan D’Hondtstraat 59, is de vroegere Sint-Aloysiusschool. Het gebouw, heropgetrokken in 1923, kende een bewogen geschiedenis. Tot in de jaren veertig bood het gratis onderwijs aan — bedoeld voor gezinnen van werkende mensen. Toen de staat het onderwijs begon te subsidiëren, verdwenen de verschillen tussen betalende en gratis scholen.

Daarna kreeg het gebouw uiteenlopende functies: het bood onderdak aan jeugdbewegingen, verenigingen en het Vlaamse Kruis. In latere jaren namen de lokalen van de Stedelijke Academie voor Beeldende Kunsten het over. Eind 2009 kwam daar opnieuw verandering in: de stad verkocht het pand, samen met de achterliggende parking, aan Depraco NV — de uitbaters van het Albion Hotel.

Vandaag zijn de ruwe verbouwingswerken volop bezig. Binnenkort krijgt het gebouw een nieuwe rol als hotel en vakantiewoning, waarmee het zijn geschiedenis van gemeenschapsdienst in zekere zin voortzet, zij het in een andere vorm.

De voormalige St.Aloysiusschool – © Geert Dewaele
De voormalige St.Aloysiusschool – © Geert Dewaele

De muziekacademie: erfgoed met nieuwe toon
Het tweede deel, de voormalige Stedelijke Muziekacademie aan D’Hondtstraat 65, werd in 1922 ontworpen door architect J. Coomans. Het gebouw met zijn drie vleugels rond een rechthoekige binnenplaats ademt nog altijd de grandeur van zijn tijd.

In 2010 werd het pand verkocht aan drie vennootschappen van artsen. Ondertussen is de herbestemming ver gevorderd: tandartsenpraktijk Smiledent heeft er intussen haar deuren geopend.

Ook de aanpalende conciërgewoning (D’Hondtstraat 67) vond een nieuwe eigenaar. Die werd verkocht aan een privépersoon, waarmee ook dit deel van het complex een nieuw hoofdstuk begint.

De voormalige Stedelijke Muziekacademie – © Geert Dewaele

Nieuwe functies, oude ziel
Wat ooit de toon zette in Iepers culturele leven, krijgt nu een andere invulling. Toch blijft de band met de stad duidelijk voelbaar. De herbestemming van de gebouwen toont hoe erfgoed kan blijven leven, niet als museumstuk, maar als actief onderdeel van de stedelijke dynamiek.