Post Tagged ‘erfgoed’

© Geert Dewaele

Ieper – Artex en Eco Discount, twee vertrouwde winkels in de Arsenaalstraat in Ieper, stoppen definitief. De kledingzaak en de budgetwinkel kondigden enkele weken na elkaar hun sluiting aan. De redenen lopen uiteen, van moeilijke jaren tot pensioen. De toekomst van de vrijgekomen panden blijft voorlopig onzeker.

Artex:
Op de website van A&K Mode nv/Artex Ieper en op hun Facebookpagina lezen we dat de winkel overgaat tot “totale uitverkoop wegens stopzetting”. De uitverkoop start op 2 april 2024. Ondertussen blijft de winkel open.
De kledingwinkel probeerde naar eigen zeggen 30 jaar lang te verrassen met nieuwe collecties. De laatste jaren bleken zeer uitdagend te zijn geweest en uitbaters Nico Claeys en Rute Rodrigues waren op een punt gekomen waarop ze keuzes dienden te maken. Na lang nadenken namen ze dan ook de moeilijke beslissing om de winkel te sluiten en een nieuwe uitdaging aan te gaan.
Nico Claeys studeerde marketing aan de Hantal in Kortrijk en is ondertussen al 30 jaar zelfstandig bedrijfsleider. Naast zijn passie voor de modesector heeft hij ook nog 2 andere grote passies : IT en zelf muziek maken. Rute Rodrigues studeerde accounting aan het Stedelijk Instituut voor Handel en Ambachten (SIHA).

A&K Mode nv/Artex Ieper – © Geert Dewaele

Eco Discount
Ook hier vinden we op de website en de Facebookpagina de aankondiging van de stopzetting. Uitbater Stephan Van Roy (61) houdt het voor bekeken wegens pensioenleeftijd. Ook het overlijden van zijn echtgenote een half jaar geleden, heeft een rol gespeeld.

Tot in 2006 was er in deze gebouwen ook al de warenhuisketen Nopri gevestigd, waarna Eco Discount er zijn intrek in nam. In 2008 nam Stephan Van Roy het over met een groter aanbod. Stephan is met zijn vrouw afkomstig van Mechelen. Sinds 2005 woonden ze in Wenduine.

Vanaf 1 februari was er dan ook uitverkoop met kortingen die momenteel gaan tot -70%.
De winkel verkocht tot ruim 12.000 verschillende producten: dagdagelijkse producten voor elk gezin: was- en onderhouds-, hygiëne- en cosmeticaproducten (zoals shampoos, douchegels, nagellakken, …), emmers, dweilen, potten & pannen. De helft van de producten en artikelen was afkomstig uit overstocks of eindepromoties van fabrikanten & winkels. De rest van de artikelen werd via de reguliere kanalen van fabrikanten en groothandels aangekocht. Eco Discount is o.m. lid van Districo, een coöperatieve aankoopgroepering.

De uitbater was trots om een onafhankelijk, zelfstandig en familiaal bedrijf zijn. Hij wil tijdens zijn pensioen graag wat meer reizen.

Nopri was een franchisewinkel van Sarma. Tot het einde van de jaren 90 telde België zo’n 220 Nopri’s.

Eldi
Zo is electroketen Eldi de enige winkel die nog overblijft. Volgens de filiaalhouder heeft Eldi er nog een contract tot 2030, van sluiting is dus geen sprake. Voor Eldi was hier trouwens het Chinees restaurant China Palace gevestigd.

Wat er nu met de vrijgekomen gebouwen zal gebeuren is niet duidelijk. Stilletjes wordt gehoopt op een Albert Heijn of een Action, misschien komen er wel appartementen. Niemand lijkt het te weten.

Weverijfabrieken
De totale site was tot begin vorige eeuw een militair terrein van 3 hectare groot. In 1929 werd hier “weverij Alpaga” opgericht en daaruit ontstond ook nog spinnerij “Filature de l’Arsenal”. Na sluiting van de fabriek en jaren leegstand, werden in 1981 de gebouwen omgevormd tot grootwarenhuis en winkelcentrum. De bakstenen schermgevel van zeventien traveeën is nog een restant uit die industriële tijd. Wat er met de site ook gebeurd, deze waardevolle gebouwen met erfgoedwaarde zijn beschermd en kunnen niet afgebroken worden.

Eco Discount – © Geert Dewaele

Leegstaand finan­ci­ëngebouw wordt grote campus voor buitengewoon basisonderwijs
Naast dit handelscentrum in de Arsenaalstraat, treffen we ook nog het leegstaande gebouw van de FOD Financiën aan, de laatste belastingambtenaren zijn er al een tijdje vertrokken. Tegen september 2026 zou er een grote school voor buitengewoon basisonderwijs komen. Alle afdelingen van ‘Het Vlot’ krijgen er onderdak, nu zitten die nog verspreid over drie locaties in de stad (de hoofdvestiging in de Sint-Elisabethstraat, een afdeling in de Sint-Catharinastraat en één in de Veurnseweg in Brielen). Op de nieuwe campus zou plaats zijn voor 300 kinderen. Scholengemeenschap ‘Kleine Vos’ kocht de site van de Regie der gebouwen. Er zullen grondige verbouwingen nodig zijn: de buitenkant blijft staan, maar binnenin zullen de grootste werken moeten gebeuren. Men maakt immers de transformatie van een kantoorgebouw naar een schoolgebouw.

De gebouwen van de FOD Financiën
De gebouwen van de FOD Financiën © Geert Dewaele
Lees ook:
Leegstaande gebouwen van de belastingen in de Arsenaalstraat worden school – 1/12/2023

Opgegraven vestingmuur – © Geert Dewaele

Ieper – Bij het vroegere openluchtzwembad aan de Hoge Wieltjesgracht in Ieper zijn historische vestingmuren teruggevonden. De relicten uit de tijd van vestingbouwer Vauban doken op zo’n drie meter diepte op. Ze worden opgenomen in een nieuw herwaarderingsproject dat het verwaarloosde gebied moet transformeren tot een aantrekkelijk stadsdeel, met aandacht voor erfgoed én waterbeheer.

Historische vondst in vergeten groenzone
In de groenzone bij het vroegere openluchtzwembad en de rotonde aan de Hoge Wieltjesgracht werden afgelopen week proefsleuven gegraven om een verdwenen deel van de Ieperse vestingen op te sporen. Het onderzoek kadert in een herwaarderingsproject voor de site. De Vlaamse overheid ondersteunt het vooronderzoek met een premie.

Op drie meter diepte stootte men op de resten van een muur uit het verdedigingscomplex dat werd gebouwd onder toezicht van vestingbouwer Vauban. Het grootste deel van die constructies werd in 1853 afgebroken, maar het nu blootgelegde stuk loopt volgens de onderzoekers nog door tot aan het Minneplein. Of het fragment bewaard kan blijven, is voorlopig onzeker.

Zwembadmuur vertoont schade
In de muur van het oude zwembad zit een grote scheur, precies op de plaats waar de vestingmuur een hoek vormt tussen de Kasteelgracht en de Wieltjesgracht. De locatie van de schade bevestigt het historische tracé dat archeologen nu verder in kaart brengen.

Nieuwe waterverbinding moet overstromingsrisico temperen
Het gebied speelt een rol in de toekomstige bescherming tegen wateroverlast. Er is een plan om een open waterverbinding te creëren tussen de Kasteelgracht bij de Menenpoort en de Wieltjesgracht. Een deel van de zwembadmuur zou daarvoor verdwijnen, omdat de bescherming van het zwembad officieel werd opgeheven. Hoe precies de waterloop de rotonde en de omliggende straten zal kruisen, staat nog niet vast.

Ook binnen de zwembadsite volgt een proefput, al zorgt de instabiele ondergrond ervoor dat dit graafwerk niet eenvoudig met een machine kan gebeuren.

Van militair bad tot ruïne
Het zwembad op de hoek van de Basculestraat en Kiplinglaan werd ooit aangelegd voor militair gebruik. Na de Eerste Wereldoorlog kreeg het een publieke functie. In 2001 ging het definitief dicht omdat de infrastructuur niet meer voldeed aan moderne veiligheidsnormen. Ondanks een tijdelijke erfgoedstatus veranderde de site in een vervallen ruïne, tot Vlaams minister van Onroerend Erfgoed Matthias Diependaele de bescherming weer ophief.

Toekomstplan krijgt vorm
De stad presenteerde eerder al twee ontwerpvoorstellen voor de herinrichting. Het ontwerp ‘Contregarde’ focust op de vestingstructuur en nieuwe natuur, terwijl ‘Conciergerie’ inzet op de nostalgische link met het zwembad. Beide versies kregen positieve reacties van inwoners. Het ontwerpteam werkt nu aan één geïntegreerd plan dat erfgoed, landschap en stedelijke functies met elkaar verzoent.

Barsten in de muur door een onstabiele ondergrond – © Geert Dewaele
© Geert Dewaele
Lees ook:
Stad Ieper wil 500.000 euro investeren in herbestemming voormalig openluchtzwembad (9/03/2016)

“Le Touquetpark” © Geert Dewaele

Ieper – De stad geeft drie locaties voortaan een officiële naam. Het park aan het Colaertplein wordt het Le Touquetpark, het plein tussen bibliotheek en academie krijgt de naam Beeldenplein en een deel van het Sint-Pieterskerkhof wordt voortaan Burggraafstraat genoemd. De stad wil zo verwarring vermijden en beter inspelen op de lokale context.

Park aan Colaertplein heet nu Le Touquetpark
Het park aan het Colaertplein had tot nu toe geen formele naam. Dat verandert met de officiële keuze voor Le Touquetpark. De fontein in het park werd al in 1939 opgericht ter ere van de Franse stad Le Touquet. De rest van het park volgt nu officieel dezelfde benaming.

Tussen bib en academie: het Beeldenplein
Ook het plein tussen de stadsbibliotheek en de academie krijgt een eigen identiteit. Het wordt geregistreerd als Beeldenplein. Dat er op dit moment geen beelden staan, vormt volgens de stad geen probleem en laat de deur open voor mogelijke toekomstige invulling.

Wijziging voor straat aan Sint-Pieterskerk
De noordelijke zijde van het Sint-Pieterskerkhof, een zijstraat van de Rijselstraat nabij de voormalige kliniek Zwarte Zusters en de Sint-Pieterskerk, krijgt de naam Burggraafstraat. De oorspronkelijke naam werd minder passend bevonden in combinatie met de komst van bejaardenflats. Volgens de toelichting kwam de vraag tot naamswijziging van de directeur van RVT Wintershove.

“Burggraafstraat” – © Geert Dewaele

Vlamertinge – Langs de Poperingseweg in Vlamertinge verrijst de nieuwe woonwijk du Parc, goed voor veertig woningen. Het project is een samenwerking tussen WVI, sociale huisvestingsmaatschappij Ons Onderdak en de private partner Fadak. Opvallend: een authentieke hoeve uit 1922 blijft behouden en krijgt een nieuwe bestemming met gastenverblijven.

De nieuwe wijk du Parc aan de Poperingseweg in Vlamertinge wordt een gemengd woonproject met in totaal veertig woningen. De ontwikkeling gebeurt in samenwerking tussen WVI (West-Vlaamse Intercommunale), de sociale huisvestingsmaatschappij Ons Onderdak en Fadak, een private bouwpartner.

Het project omvat 16 private kavels, 11 huurwoningen en 13 sociale kavels. Daarmee wil men een evenwicht creëren tussen betaalbaar wonen en private ontwikkeling.

Erfgoed als blikvanger
Centraal in het project staat een oude hoeve uit 1922, die niet verdwijnt maar een nieuwe rol krijgt in de wijk. De hoeve wordt omgebouwd tot een woning met drie gastenverblijven, aangevuld met een parking en een zwembad.

Ook een oude waterput blijft behouden en zal dienen als groenbuffer tussen de nieuwe wijk en de bestaande woningen in de buurt.

Sociale kavels te koop via WVI
De dertien sociale kavels worden verkocht door WVI. Drie daarvan zijn bestemd voor open bebouwing, tien voor halfopen bebouwing. Kopers mogen vrij kiezen met welke aannemer ze bouwen, aangezien WVI niet samenwerkt met vaste bouwpromotoren of aannemers.

De oppervlakte van de nog beschikbare kavels varieert tussen 357 en 486 vierkante meter. De gemiddelde verkoopprijs bedraagt 135 euro per vierkante meter.

Meer informatie over de sociale verkaveling en verkoopsvoorwaarden is te verkrijgen bij WVI (050 36 71 56 of e.vanengelandt@wvi.be).

© Geert Dewaele
Bron:
http://www.wvi.be/nl/nieuws/sociale-bouwkavels-te-koop-ieper-vlamertinge
http://www.onsonderdak.be/onzewoningen/woningeninopbouw/huur/tabid/11178/default.aspx
http://hyboma.be/nieuwbouw/project/1793868/huis-te-vlamertinge
https://www.era.be/nl/Panden/KopenDetail?premiseId=388261

© Geert Dewaele
© Geert Dewaele

© Geert Dewaele

Ieper – De oude watertoren langs de Meenseweg in Ieper verdwijnt. Maandag 15 juni 2015 wordt het bouwsel, dat al jaren te kampen heeft met betonrot en instortingsgevaar, afgebroken. Een markant herkenningspunt verdwijnt uit het stadsbeeld.

Een toren die zijn tijd heeft gehad
De watertoren langs de Meenseweg stond al jaren op de nominatie om te verdwijnen. Betonrot had de constructie aangetast, waardoor de toren onstabiel en gevaarlijk was geworden. Er was voortdurend risico dat brokstukken naar beneden konden vallen. Uit voorzorg werd de omgeving eerder al afgesloten met dranghekkens.

De toren, gebouwd in 1927, was al geruime tijd buiten gebruik. Vroeger was hij eigendom van de stedelijke waterdienst, maar later kwam hij in handen van de uitbaters van het naastgelegen tankstation Total en de carwash op de hoek van de Meenseweg en de Steverlyncklaan.

Geen erfgoed, geen toekomst
De huidige eigenaars vroegen eerder een sloopvergunning aan, die in oktober 2014 door het schepencollege werd goedgekeurd. Omdat de toren niet als erfgoed is beschermd, stond niets de afbraak nog in de weg. Een nieuwe bestemming vinden voor een zwaar beschadigd gebouw van dit type bleek bovendien niet haalbaar.

Na de sloop zal de vrijgekomen grond worden geïntegreerd in de site van het tankstation.

Voorbereidingen in volle gang
Intussen zijn de voorbereidende werken volop bezig. Struiken en bomen werden al verwijderd, en er wordt aarde aangevoerd om de afbraak logistiek mogelijk te maken.

Een mislukte reddingspoging in de jaren negentig
Toch was het ooit de bedoeling om de watertoren te redden. In navolging van de succesvolle restauratie van de toren aan de Dikkebusseweg, besliste men in 1995 om ook de toren aan de Meenseweg technisch op te waarderen. De kuip werd hersteld en veel Ieperlingen konden toen zelfs een kijkje nemen binnenin het bouwwerk.

Maar al snel liepen de werken spaak. Er ontstonden discussies tussen architect en aannemer — de firma Richet uit Kemmel en onderaannemer Aquastra — over de dikte van het beton, de sterkte van de constructie, de haalbaarheid van de werken en de oplopende kosten.

Toen de stad in 1998 een advocaat inschakelde, kwam het dossier bij de rechtbank terecht. Een studiebureau concludeerde dat de toren eigenlijk beter afgebroken en vervangen werd door een nieuwbouw. Die optie bleek financieel niet haalbaar, zeker toen de aannemer failliet ging.

Een dossier dat jarenlang bleef aanslepen
Het dossier sleepte zich voort tot de stad het uiteindelijk wou afsluiten, net voor de overdracht van de stedelijke waterdienst aan de Vlaamse Maatschappij voor Watervoorziening (VMW) in 2010. Uiteindelijk kreeg Ieper een minnelijke schikking van 65.000 euro via de verzekeringsmaatschappij van de ontwerper.

De VMW nam de stedelijke waterdienst over voor 25 miljoen euro, inclusief 5 miljoen euro aan schulden, maar had geen plannen met de toren. Ze verkocht het gebouw nadien aan de huidige eigenaars.

© Geert Dewaele
© Geert Dewaele